Coca y bica
Door: Marjo
Blijf op de hoogte en volg Marjolein
16 Maart 2008 | Argentinië, Cafayate
Hola!
Alweer bijna een week terug in BsAs, dus wel weer tijd voor een kleine update. De laatste week in het noorden van Argentinië was fantastisch. We hebben allebei het idee dat we maanden op pad zijn geweest, terwijl het nog niet eens twee weken waren. We hebben de laatste week een aantal kleine dorpjes bezocht, welke stuk voor stuk uniek waren.
In Cafayate hebben we twee tours gemaakt; één naar de Quebrada de Cafayate, veel berg en af en toe voor de afwisseling een bergkloof. Probeer snel wat meer foto´s op de site te zetten, maar alle foto´s van mijn spiegelreflex zijn te groot om te uploaden.. Mooie boel.. Maar was prachtig!! Dag twee in Cafayate hebben we een fantastische tour gedaan met een landrover over een praktisch onbegaanbare weg die ons in twaalf uur langs de meest waanzinnige berglandschappen en bergdorpjes heeft geleid. Beelden zeggen meer dan woorden, dus ook hier denk ik dat de foto´s de verhalen meer kracht zullen bijzetten. We hebben de tour gemaakt met vier gepensioneerde Argentijnen, waarvan 1 ons uitgenodigd heeft om naar Rosario te komen (soort klein BsAs, vier uur van BsAs). We vonden de man uiterst genereus, maar al snel kwam het aapje uit de mouw: zijn dochter komt binnenkort naar Adam, dus of we die dan even een weekend onder onze hoede willen nemen.. Ik zit dan nog hier, dus Riek heeft binnenkort een dagje Madame Tussaud te pakken.. :)
Na deze trip zijn we doorgereisd naar Jujuy, een wat minder boeiende stad, waar we ook rap weer weg zijn gegaan. Het water liep ons in mond toen we in de Planet lazen dat hier een fantastische Griek zat, toepasselijk genaamd Zorba. Dus Riek en ik in polonaise naar deze tent craving for suflaki met liters tzatziki. Niets bleek minder waar, Zorba serveerde louter pizza, pasta en steak. Verder ben ik bijna beroofd in Jujuy toen we op de bus terminal stonden; toen ik in de bus stapte, ontdekte ik dat mijn tas van boven naar onder volledig was opengesneden. NIKS van gemerkt, terwijl ik er altijd van overtuigd was dat mij dat nooit zou overkomen. Wel dus. Goddank heb ik me waarschijnlijk net omgedraaid toen dat stuk tuig mijn tas leeg wilde rippen, anders was ik alles, maar dan ook alles kwijt geweest, van camera tot telefoons tot paspoort en bankpassen. Jullie snappen dat we dus een pleurishekel aan Jujuy hebben gekregen en dat we braaf elke bustrip weer de charmante moneybelt uit de kast trekken.
Na Jujuy door naar Humuhuaca, een heel klein idyllisch bergdorpje met veel panfluiten, lama´s en Peruaanse invloeden. Hier een stuk lama soldaat gemaakt (niet te knallen) onder het genot van een live concertje op panfluit en gitaar. Ook hier wilden we weer een mooie tour langs nog meer bergen maken (Quebrada de las Senoritas), dus hop naar een reisbureautje om met ons steenkolen Spaans uit te leggen wat we wilden zien. Idee was dat we met een jeepje door de bergen zouden scheuren, dus hop slippertjes aan en braaf wachten op de gids. Daar aangekomen bleek het een echte trekking te zijn in de brandende zon, tijgerend over de rotsen. Op slippers dus... Bikkels als we waren zijn we vol goede moed de trip begonnen, maar kan je vertellen dat dat geen aanrader is op slippers.. De gids heeft zich de ballen uit zijn broek gelachen en begon nog harder te lachen toen ik vertelde dat mijn slipper het bijna begaf, wat zou betekenen dat ik naast tijgerend ook hinkelend (geen goede cominatie) de hele rotspartij terug zou moeten afleggen. Na veel geploeter en cactusnaalden in onze voeten verder konden we ten slotte met een voldaan gevoel terug kijken op een waanzinnige tocht met wederom waanzinnige bergpartijen.
Vervolgens doorgereisd naar een klein plaatsje Tilcara vanuit waar we een tour hebben gemaakt naar de Salinas Grandes, een opgedroogd meer met een dusdanige zoutconcentratie dat er nu gigantische zoutvlaktes ontstaan zijn. Ook hier volgen de kiekjes weer van. Echt waanzinnig mooi! De Salinas liggen hoog in de bergen in een dal, dus de busreis er naar toe was een uitdagend tripje vol haarspeldbochten met als hoogste punt 4170 meter, dus dat kunnen we ook weer afstrepen. Wat zeer gebruikelijk hier is om geen last van hoogteziekte te krijgen, is het knagen op cocabladeren (ja, die ja) om vervolgens een uur te sabbelen op deze bladerpartij in je wangzak. Als de coca droog wordt in je mond, gooi je er wat bica (bicarbonaat) tegen aan en ben je weer een uur onder de panne.. Nieuwsgierig als ik was heb ik meteen een zak gekocht. Voor nog geen euro krijg je een zak bladeren waar het Amsterdamse Bos nog een puntje aan kan zuigen, dus ik voel me nu een soort boswachter met die baal bladeren in mijn tas. Anyway, de hele busrit lopen knagen op die krengen, niet te rammen, maar ik heb in ieder geval geen last gehad van de hoogte.. :)
Sinds een paar dagen weer terug in BsAs, waar Riek en ik voornamelijk gechilled en geshopt hebben. Dinsdag zijn Riek haar mams en zusje gekomen, dus ik ben me nu in mn eentje aan t vermaken. Heb voornamelijk mijn tijd gevuld met hostelhoppen, op zoek naar een gezellig hostel om naast slapen ook leuke mensen te ontmoeten om verder mee te reizen. Na drie hostels een topper gevonden, waar samen veel dranken gedronken worden en waar we net een heerlijke barbeknoei achter de kiezen hebben. Verder in Cafayate een Argentijnse wijnhandelaar ontmoet waarmee ik gister gegeten heb en die me veel lokale barretjes heeft laten zien. Volgende week staat in het teken van Spaanse lessen en meer van de stad zien, aangezien ik nog niet veel verder dan Palermo gekomen ben.
Besos!
Alweer bijna een week terug in BsAs, dus wel weer tijd voor een kleine update. De laatste week in het noorden van Argentinië was fantastisch. We hebben allebei het idee dat we maanden op pad zijn geweest, terwijl het nog niet eens twee weken waren. We hebben de laatste week een aantal kleine dorpjes bezocht, welke stuk voor stuk uniek waren.
In Cafayate hebben we twee tours gemaakt; één naar de Quebrada de Cafayate, veel berg en af en toe voor de afwisseling een bergkloof. Probeer snel wat meer foto´s op de site te zetten, maar alle foto´s van mijn spiegelreflex zijn te groot om te uploaden.. Mooie boel.. Maar was prachtig!! Dag twee in Cafayate hebben we een fantastische tour gedaan met een landrover over een praktisch onbegaanbare weg die ons in twaalf uur langs de meest waanzinnige berglandschappen en bergdorpjes heeft geleid. Beelden zeggen meer dan woorden, dus ook hier denk ik dat de foto´s de verhalen meer kracht zullen bijzetten. We hebben de tour gemaakt met vier gepensioneerde Argentijnen, waarvan 1 ons uitgenodigd heeft om naar Rosario te komen (soort klein BsAs, vier uur van BsAs). We vonden de man uiterst genereus, maar al snel kwam het aapje uit de mouw: zijn dochter komt binnenkort naar Adam, dus of we die dan even een weekend onder onze hoede willen nemen.. Ik zit dan nog hier, dus Riek heeft binnenkort een dagje Madame Tussaud te pakken.. :)
Na deze trip zijn we doorgereisd naar Jujuy, een wat minder boeiende stad, waar we ook rap weer weg zijn gegaan. Het water liep ons in mond toen we in de Planet lazen dat hier een fantastische Griek zat, toepasselijk genaamd Zorba. Dus Riek en ik in polonaise naar deze tent craving for suflaki met liters tzatziki. Niets bleek minder waar, Zorba serveerde louter pizza, pasta en steak. Verder ben ik bijna beroofd in Jujuy toen we op de bus terminal stonden; toen ik in de bus stapte, ontdekte ik dat mijn tas van boven naar onder volledig was opengesneden. NIKS van gemerkt, terwijl ik er altijd van overtuigd was dat mij dat nooit zou overkomen. Wel dus. Goddank heb ik me waarschijnlijk net omgedraaid toen dat stuk tuig mijn tas leeg wilde rippen, anders was ik alles, maar dan ook alles kwijt geweest, van camera tot telefoons tot paspoort en bankpassen. Jullie snappen dat we dus een pleurishekel aan Jujuy hebben gekregen en dat we braaf elke bustrip weer de charmante moneybelt uit de kast trekken.
Na Jujuy door naar Humuhuaca, een heel klein idyllisch bergdorpje met veel panfluiten, lama´s en Peruaanse invloeden. Hier een stuk lama soldaat gemaakt (niet te knallen) onder het genot van een live concertje op panfluit en gitaar. Ook hier wilden we weer een mooie tour langs nog meer bergen maken (Quebrada de las Senoritas), dus hop naar een reisbureautje om met ons steenkolen Spaans uit te leggen wat we wilden zien. Idee was dat we met een jeepje door de bergen zouden scheuren, dus hop slippertjes aan en braaf wachten op de gids. Daar aangekomen bleek het een echte trekking te zijn in de brandende zon, tijgerend over de rotsen. Op slippers dus... Bikkels als we waren zijn we vol goede moed de trip begonnen, maar kan je vertellen dat dat geen aanrader is op slippers.. De gids heeft zich de ballen uit zijn broek gelachen en begon nog harder te lachen toen ik vertelde dat mijn slipper het bijna begaf, wat zou betekenen dat ik naast tijgerend ook hinkelend (geen goede cominatie) de hele rotspartij terug zou moeten afleggen. Na veel geploeter en cactusnaalden in onze voeten verder konden we ten slotte met een voldaan gevoel terug kijken op een waanzinnige tocht met wederom waanzinnige bergpartijen.
Vervolgens doorgereisd naar een klein plaatsje Tilcara vanuit waar we een tour hebben gemaakt naar de Salinas Grandes, een opgedroogd meer met een dusdanige zoutconcentratie dat er nu gigantische zoutvlaktes ontstaan zijn. Ook hier volgen de kiekjes weer van. Echt waanzinnig mooi! De Salinas liggen hoog in de bergen in een dal, dus de busreis er naar toe was een uitdagend tripje vol haarspeldbochten met als hoogste punt 4170 meter, dus dat kunnen we ook weer afstrepen. Wat zeer gebruikelijk hier is om geen last van hoogteziekte te krijgen, is het knagen op cocabladeren (ja, die ja) om vervolgens een uur te sabbelen op deze bladerpartij in je wangzak. Als de coca droog wordt in je mond, gooi je er wat bica (bicarbonaat) tegen aan en ben je weer een uur onder de panne.. Nieuwsgierig als ik was heb ik meteen een zak gekocht. Voor nog geen euro krijg je een zak bladeren waar het Amsterdamse Bos nog een puntje aan kan zuigen, dus ik voel me nu een soort boswachter met die baal bladeren in mijn tas. Anyway, de hele busrit lopen knagen op die krengen, niet te rammen, maar ik heb in ieder geval geen last gehad van de hoogte.. :)
Sinds een paar dagen weer terug in BsAs, waar Riek en ik voornamelijk gechilled en geshopt hebben. Dinsdag zijn Riek haar mams en zusje gekomen, dus ik ben me nu in mn eentje aan t vermaken. Heb voornamelijk mijn tijd gevuld met hostelhoppen, op zoek naar een gezellig hostel om naast slapen ook leuke mensen te ontmoeten om verder mee te reizen. Na drie hostels een topper gevonden, waar samen veel dranken gedronken worden en waar we net een heerlijke barbeknoei achter de kiezen hebben. Verder in Cafayate een Argentijnse wijnhandelaar ontmoet waarmee ik gister gegeten heb en die me veel lokale barretjes heeft laten zien. Volgende week staat in het teken van Spaanse lessen en meer van de stad zien, aangezien ik nog niet veel verder dan Palermo gekomen ben.
Besos!
-
16 Maart 2008 - 07:35
Nicky:
Laiverd, wederom super om je verhalen te lezen. Vaak niet te bevatten hoe mensen in een andere cultuur denken/handelen, en hoe je je daar (niet) in aan kunt passen. Ben benieuwd hoe lang jij over je baal bladeren doet, hahaha.
Take care, hopelijk was dit de enige poging tot beroving...
Liefs en een kusje uit (nu regenachtig) Tanzania, ook van de freund,
Nick en Mark -
16 Maart 2008 - 13:23
Esther:
Ola chica,
Fantastisch om je verhalen te lezen!
Geniet ervan daar. Dikke kus! -
17 Maart 2008 - 10:32
Do:
Hi lieve Marjo,
Wat een top-verhalen! Zo te lezen heb je genoeg bergen gezien om weer daar voort te kunnen in het platte NL... Ik ben erg benieuwd naar de mooie foto's. En nu verder met nieuwe mensen begrijp ik? Leuk hoor, en spannend natuurlijk. Heel veel plezier nog en niet te veel van die bladeren knagen voor je in de bus zit: ik zou ze uitdelen dan zijn die mensen ook te stoned om jouw tas leeg te halen;)
Geniet meis! Dikke kus Do -
18 Maart 2008 - 18:19
BGT:
Wat een mooie berichten! Vooral de subtiele grapjes zijn mooi!
Ik ben ook zo jaloers!! Zit dan ook wel in het zuiden, maar niet zo zuidelijk als jij...
Echt jammer dat we elkaar niet meer hebben gesproken voordat je vertrok. Ik hoorde het ook pas een week van te voren, van Overtoom notabene (in de trein om 7 uur 's cohtends!!)
Hoe lang blijf je?
Heel veel plezier in ieder geval.. en .. eh je dacht toch niet dat het IEMAND verbaast dat je nog niet verder bent gekomen dan de shopping mall??!
Xx
ps: niet TE korte rokjes he?!
-
19 Maart 2008 - 10:27
Rian:
Lieverd!
Heerlijk om je verhalen te lezen! Begrijp dat je nieuwe matties hebt gevonden om mee door te reizen?
GENIET!!!
Besos! -
19 Maart 2008 - 10:29
Rian:
Heb je m'n sms ontvangen?
X -
19 Maart 2008 - 13:12
Fokje:
Hola,
Wat een heerlijke verhalen. Geniet er maar van.Doe ik ook op afstand.
xxxxx muchas besos
-
22 Maart 2008 - 06:53
Lieke:
He Marjo!
Wat klinkt dat allemaal heerlijk zeg! Wish I was there! Hoe lang blijf je in BsAs? Wat zijn je volgende plannen? Give us some pics, kunnen we mee genieten! Hier regen/sneeuw!/hagel ;(
Kussie! -
09 April 2008 - 13:48
Steef:
Haa! wat een verhalen! klinkt fantastisch! zoutvlaktes lijken me heel tof! Moet erg lachen om het slipperverhaal, ik zie je al gaan!hoe lang blijf je nog in Argentina? geniet ervan!xx steef
nb ik heb Willemien gemaild maar door vakantie waarschijnlijk veel te laat! Iig superbedankt voor de tip, mocht je nog iets horen over kamers... ik ben nu fanatiek aan t zoeken!THANKS
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
