Sailing San Blas

Ha allen,

We mogen weer!

Dit keer een bijzondere trip, startend met een week New York om Jochem zijn laatste week hier uit te luiden. Ik heb overdag gewoon gewerkt, maar het weekend en 's avonds genoeg tijd om alle restaurants en rooftops van mijn to do lijstje af te werken :)
Verder veel afscheidsetentjes en borrels met vrienden en collega's van Jochem gehad. Al met al heel cool om zo samen zijn half jaar NY af te sluiten!

Hoogtepunt was een verrassing van Jochem op maandag; ik dacht dat we om Manhattan heen gingen zeilen (ik vertel niet wat we gaan doen, maar neem je zwemspullen mee..), maar de werkelijke bestemming was het grootste kado dat je mij kunt geven: 2 uur spa in een heel vet en sjiek badhuis incl massage. Een van de gaafste tenten waar ik ooit ben geweest (google maar even op aire new york en dan snap je wat ik bedoel).

Vervolgens 3 weken Panama en Colombia!

Start van onze trip was een driedaagse zeiltrip naar de san blas eilanden met schipper Johan (NL) en zijn Spaanse vriendin Silvia. San Blas is een groep van waanzinnig mooie bounty eilandjes aan de noordkust van Panama die zo op de voorpagina van een reisgids kunnen.

3 dagen helemaal niks doen, behalve snorkelen (heeeeeeel veel kleine nemoootjes!!), vissen en boekjes lezen. Was echt fantastisch. Alleen slapen was niet echt een feest aangezien het 35 graden in onze hut was, dus (met name) ik heb alleen maar naar het plafond liggen staren.

Hoogtepunten: zelfgevangen vis van Jochem eten, verse kreeft eten en Jochem die zo'n grote vis aan de haak had geslagen dat de vis er met hengel vandoor ging.. Nog op een klein bootje + snorkelend geprobeerd terug te vinden, maar waarschijnlijk zwemt er nu een barracuda met 50 meter visdraad + hengel in de oceaan :)

We zijn teruggevlogen vanaf de san blas eilanden naar Panama in een klein vliegtuigje. Onze schipper waarschuwde al dat er op het 'vliegveld' (landingsstrip met een houten kot als incheckbalie) veel kleine muggen zouden zitten met de toepasselijke naam ' no-see'em's' . Dat heb ik geweten. Ik ben niet overdreven ca 100 gestoken op mijn benen, armen, voeten, etc.. (En 1,5 week later is het nog steeds een ravage..)

Hierna nog een dagje doorgebracht in de oude stad van Panama, wat naast een paar mooie oude gebouwen bovenal een vervallen bende is. Wel heel cool was een tripje naar het Panama kanaal; vrij indrukwekkend om meer te weten te komen over de aanleg hiervan en om een vrachtschip door de sluizen te zien gaan. De nacht heeft Jochem heerlijk geslapen, ik werd gek van de jeuk en heb de halve nacht bulten-krabbend doorgebracht :)

Hierna doorgevlogen naar Medellin (colombia), de hometown van Pablo escobar. We waren niet erg onder de indruk van deze stad en zijn dan ook met gierende banden naar Jardin doorgegaan, een klein dorpje in de koffieregio dat ik aangeraden had gekregen van mijn koffie-collega's. Gave hier was dat dit dorpje niet zo bekend is en dat in plaats van het dorpje zelf, wij de grootste attractie leken te zijn :)

We hadden verwacht dat je hier dood gegooid zou worden met honderden koffietours, maar niets bleek minder waar.. Uiteindelijk heeft ons hotel (nadat ik na 3 keer vragen wanhopig aan de balie stond dat het toch niet zo kon zijn dat we de koffieregio zouden verlaten zonder een koffieboerderij te hebben gezien) een local opgetrommeld die ons naar een willekeurige koffiefarm heeft meegenomen. Ze sprak geen woord Engels, dus in Jip en Janneke taal hebben we de essentials van de koffieteelt uitgelegd gekregen. Naast koffie verbouwde de beste boer ook nog bananen en bakbananen en kregen we als toegift ook nog een rondleiding bij de buurman die van de koffieresten een soort wijn brouwde, dus onze tour kon niet meer stuk :) En juist deze niet gecommercialiseerde, pure tour, maakt dat we echt een kijkje hebben kunnen nemen in het leven van de koffieboeren.

Na Jardin terug naar Medellin om vanuit hier door te vliegen naar Cartagena.

Stay tuned!